INTENS

Voor de expositie ‘Intens’ heeft kunstenaar Marcel Wesdorp op verzoek van galeriehouder Edwin Spek drie collega’s uitgenodigd: Silvia B., Maria Ikonomopoulou en Mirjam Somers. Alle vier worden gedreven door een intens persoonlijk engagement dat tot uiting komt in een heel persoonlijke, unieke beeldtaal. Zo zijn er op deze tentoonstelling de niet te herleiden fotografische landschappen van Marcel Wesdorp te zien, kom je er de hybride mensachtige wezens van Silvia B tegen, zijn er diverse mixed media kunstwerken van Maria Ikonomopoulou, en sta je stil bij de sterk verhalende videowerken van Mirjam Somers waarin dieren een centrale rol spelen.    

MARCEL WESDORP

Marcel Wesdorp maakt landschappen met behulp van de computer. Hij toont ons een virtuele wereld als alternatieve werkelijkheid. Wesdorp stelt er zelf de coördinaten van vast; zijn landschappen oefenen een enorme aantrekkingskracht uit en blijven voortleven in de geest van de kijker. Hebben zelfs de neiging daarmee samen te vallen. Daarnaast is Wesdorp’s werk een wonderlijk amalgaam van ratio en gevoel. De computer is voor hem niet alleen zijn verfdoos, maar ook tekenpapier, schilderslinnen en cameralens, en eigenlijk is het nog veel meer dan dat. Wesdorp gebruikt de ratio van de computer beslist niet om die ratio zelf weer te geven, als een bewijs van wat het vernuft van de huidige mens en hijzelf vermag. Natuurlijk, wie zich rekenschap wil geven van hoe Wesdorp’s werken zijn ontstaan, ontkomt niet aan de technische details, de wetenschap, en de filosofie die hem mateloos interesseert en beïnvloedt, maar uiteindelijk bevind je je als kijker alleen tegenover Wesdorp’s fotowerken en vind je jezelf er wellicht in terug; en dat is waar het hem eigenlijk om gaat. https://www.marcelwesdorp.com

SILVIA B.

De beelden van Silvia B. banen zich een weg door een web van existentiële hedendaagse dilemma’s. Ze bewegen zich langs de grenzen van genders, leeftijden, (sub)culturen en soorten. Haar beelden willen een brug slaan tussen de gecultiveerde realiteit en diepere intuïtieve en instinctieve lagen. Sylvia B. voegt verschillende entiteiten naadloos samen tot geloofwaardige hybride mensachtige wezens die ons in stilte uitnodigen mee te gaan in de schoonheid en de twijfel die zij tonen. Dat aanbod spreekt ook uit haar fotowerken, tekeningen, tentoonstellingsconcepten, interieurontwerpen en haar handschoenenlijn.  Op dit moment werkt zij aan de serie Entanglement die de onmogelijke spagaat van het hedendaagse leven tracht te reflecteren. Een serie waarin tegelijk het feest en het drama van het menselijk leven in het Antropoceen overdacht wordt. De beelden verbinden de kwetsbaarheid van de nieuwe generaties met die van de natuur.

MARIA IKONOMOPOLOU

De uit Griekenland afkomstige Maria Ikonomopoulou woont sinds 1985 in ons land. Zij benadert via haar werk onderwerpen die te maken hebben met de fundamentele vraag naar balans tussen het collectief en het individu. Zij is vooral geïnteresseerd in hoe wij de publieke ruimte met elkaar delen als burgers (polites in het Grieks) van een stad (polis). Zij werkt vaak in langdurige series en gebruikt verschillende methoden en materialen. Wat opvalt is haar voorkeur voor fotografie en tijdrovende technieken geïnspireerd op volkskunst, zoals borduren op textiel en het snijden van papier. Haar artistieke activiteiten bestaan zowel uit opdrachten voor de openbare ruimte waarbij mensen worden betrokken in het maakproces, als atelierstukken en publieke interventies. Deze drie praktijken vullen elkaar aan. De laatste tien jaar heeft de economische crisis in Maria’s thuisland Griekenland haar gedachten sterk beïnvloed.

MIRJAM SOMERS  
Tijdens deze expositie is ook het videowerk Guardian, Tales of Sentience uit 2019 van Mirjam Somers te zien. Het dier betekent alles voor haar. Het engagement tussen dier en mens, hun lotsverbondenheid en hun beider bestaansrecht zijn onlosmakelijk verbonden met haar kunstenaarschap. Ooit waren mens en dier elkaars gelijke en deelden ze op rechtvaardige wijze dezelfde ruimte. Maar geleidelijk aan veranderde er iets in die natuurlijke positionering. De mens wierp zich op als heer en meester over de schepping: dier en natuur werden onderworpen aan zijn dadendrang. Hij zwaaide vanuit zijn hoge mate van zelfbewustzijn de scepter zodanig hardhandig, dat er voor het dier nauwelijks meer vluchtroutes overbleven. Verdreven uit ontboste jungles, doodgereden langs snelwegen, beroofd van hun ivoren hoorns, tentoongesteld in afgerasterde dierentuinen of samengeperst in ligboxstallen. De aloude symbiose tussen beide aardbewoners werd stilaan verstoord. Het ravijn tussen dier en mens verdiepte zich en op een dag stonden ze verweesd tegenover elkaar: als gemankeerde zielsverwanten in afgebakende werelden.

(Fragment uit tekst Ida Jager Blinded Bird 2021 bij het project Daily Drawings,200 tekeningen van Mirjam Somers.)